apr 22
4
Waarde patiënten,
Nu de problematiek met het coronavirus begint uit te faseren is het belangrijk om terug te kijken en te evalueren hoe het geheel is verlopen. Hierbij vooral kijkende naar wat er wel en niet goed heeft gewerkt om daaruit waardevolle lessen te leren voor de toekomst. Met de juiste inzichten kunnen we de samenleving en elkaar zo goed mogelijk beschermen tegen een mogelijke uitbraak van een toekomstige ziektekiem.
Het belangrijkste middel dat werd ingezet om de samenleving te beschermen en het virus onder controle te brengen was het inzetten van wereldwijde “lock-downs”. We kunnen inmiddels met hard wetenschappelijk bewijs aantonen dat de gezondheidswinst van het instellen van deze zeer beperkende maatregelen nihiel is geweest. Er komt duidelijk voort uit die studie dat de sociale en economische invloed van deze beperkingen enorm is geweest. De schrijvers concluderen dan ook onomstotelijk dat een dergelijke maatregel nooit meer van stal gehaald mag worden zonder een gegronde kosten-baten analyse. De Highwire heeft hier een korte video die het geheel bespreekt, inclusief mondmaskers en de PCR-test. U treft hier nog een ander uitgebreid stuk dat groots aantoont dat de beperkingen compleet averechts hebben gewerkt.
Een ander sleutelelement van het geheel is het gebruik van testen om te bepalen of iemand geïnfecteerd is met het virus en eventueel besmettelijk. In december 2021 publiceerde het Amerikaanse CDC (vergelijkbaar met ons RIVM) dat de PCR-test niet in staat is om een infectie met sars-cov-2 correct te diagnosticeren. U kunt zich wellicht voorstellen dat dit een enorme weerslag heeft op alle cijfers die wij hebben doorgekregen van besmettingen, ziekenhuisopnames en sterfgevallen. Het is daarmee niet overdreven om te stellen dat deze niet werkende test de hevigheid van het geheel overschat heeft. Tevens is ook duidelijk geworden dat er geen geïsoleerd sars-cov-2 virus is gebruikt om de test op te zetten en dat er onder andere gebruik is gemaakt van reeds bekende coronavirussen. Dit zou een mogelijke verklaring kunnen zijn voor het feit dat de PCR-test niet blijkt te volstaan om covid-19 vast te stellen en veel vals positieven afgeeft.
Mondmaskers waren ook een sleutelelement dat werd ingezet om mogelijkerwijs het virus te bestrijden. Dat deze geen meerwaarde bieden hebben wij al vaker vermeld. Hier kunt u er nog uitgebreider over lezen en een recente video met uitgebreide uitleg is hier te bekijken.
De nieuwe covid-19 injecties zouden de pandemie er definitief onder moeten krijgen. Dat bleek niet het geval, zoals u allemaal reeds weet. De antistoffen nemen snel af en je kan nog steeds ziek worden, besmet raken, het virus overdragen en zelfs overlijden. De hoopvolle 90-95% effectiviteit bleek compleet onrealistisch en orden van grootte kleiner. Er is nu ook wetenschappelijk bewijs beschikbaar dat deze injecties in menselijke cellen tot het wijzigen van ons DNA kunnen leiden. Dat is een zorgwekkende ontwikkeling, want de lange termijn effecten daarvan zijn compleet onbekend. Kortgaand kunnen we weer stellen dat ook dit niet het heilige einde bleek te zijn waar de wereld op hoopte, helemaal niet als we de nevenschade van deze injecties meewegen.
Hoe moet het dan anders? Inzetten op natuurlijke immuniteit (uitgebreid besproken in ons vorige schrijven hierover), het beschermen van de kwetsbaren alsmede onze afweer versterken. Aanvankelijk werd gezegd dat dit een compleet nieuw virus was waar nog geen enkele immuniteit voor bestond onder de wereldbevolking. Daar blijkt weinig van te kloppen, de meerderheid van de mensen was al reeds immuun door eerder doorgemaakte corona of sars infecties. Mocht u dan toch denken, maar ik ben toch besmet geraakt of ik ken genoeg mensen waar dat gebeurde? Dan verwijzen wij u naar de derde paragraaf van dit schrijven, over het niet (goed) werken van de PCR-test.
Ons immuunsysteem versterken door gezond te eten, te drinken en te leven, alsmede te zorgen voor voldoende vitamine D/zonlicht zorgt voor een grote afname van de problematiek. Daarnaast zijn er heel veel medicijnen die heel goed preventief en curatief ingezet kunnen worden om ziekte- en sterfgevallen aanzienlijk te verminderen, zoals deze recente studie van ivermectine aantoont. Het blijft toch opmerkelijk dat deze medicijnen, op straffe van hoge boetes voor de artsen die ze voorschrijven, nog steeds verboden zijn in Nederland. Weten onze artsen zelf niet het beste wat veilig is en wat ze moeten inzetten bij hun patiënten? Die vrijheid behoren ze te hebben zonder dat er van bovenaf gedicteerd wordt, veelal zonder enig gegrond wetenschappelijk bewijs, wat er wel en niet kan en mag.
Wij willen besluiten met de constatering dat veel van de aanpak tegen covid-19 niet of nauwelijks effectief is geweest. Laten we dan nu in samenspraak, verbinding en goed vertrouwen andere keuzes maken in de toekomst, zodat er een goede balans blijft tussen de volksgezondheid en het sociale en economische welzijn van iedereen.